Diagnostyka POChP – na czym polega? Jakim badaniom należy się poddać?

 Kiedy należy poddać się diagnostyce POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jedną z najczęstszych przyczyn umieralności i inwalidztwa. Szacuje się, że choruje około 380 milionów ludzi na świecie, z czego tylko w Polsce około 2 milionów.

Choroba może się przez długi czas rozwijać bezobjawowo lub dawać tylko skąpe, nieswoiste objawy, stąd wiele osób znajdujących się w grupie ryzyka POChP zgłasza się do lekarza już w późnej fazie zaawansowania choroby.

Na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc najczęściej chorują osoby po 40. roku życia, które:

• Palą lub paliły wyroby tytoniowe, również biernie.
• Przez długi czas były narażone na oddychanie zanieczyszczonym powietrzem.
• Wdychają lub wdychały pyły i gazy w swoim środowisku pracy (np. górnicy, hutnicy, rolnicy, budowlańcy, mechanicy samochodowi, operatorzy maszyn, sprzątaczki, fryzjerki, kosmetyczki).

Można wyróżnić cztery podstawowe objawy POChP. Są to:

1. Przewlekły kaszel– niepokojący jest kaszel, który utrzymuje się przez wiele dni, nie ma wyraźnej przyczyny (np. trwająca infekcja, alergia) ani charakteru napadowego (jak np. przy astmie). Jeśli w dodatku kaszel nasila się pod wpływem czynników drażniących, jak dym papierosowy czy kurz, to warto poważnie pomyśleć o poddaniu się diagnostyce POChP.
2. Duszność– w początkowej fazie POChP duszność może się pojawiać głównie w trakcie i po wysiłku fizycznym. Nie należy lekceważyć tego objawu i warto jak najszybciej skonsultować to z lekarzem.
3. Odkrztuszanie plwociny– plwocina to gęsta wydzielina z płuc, czasami o ropnym charakterze, której regularne odkrztuszanie również może wskazywać na
4. Obniżona tolerancja wysiłku– czyli przewlekłe zmęczenie, brak ochoty na aktywność fizyczną, wolna regeneracja organizmu, ogólny spadek kondycji. W zaawansowanej fazie choroby objaw ten może wręcz skazać chorą osobę na korzystanie z pomocy bliskich przy wykonywaniu podstawowych czynności (ubranie się, umycie etc.).

Diagnostyka POChP – pierwszym krokiem jest wizyta w przychodni

Jeśli podejrzewasz u siebie Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, to na początek zgłoś się do lekarza POZ. Lekarz rodzinny przeprowadzi podstawowe badanie osłuchowe, zbierze wywiad i podejmie decyzję, czy zasadne jest skierowanie pacjenta do specjalisty – lekarza pulmonologa.

Właściwa diagnostyka w kierunku POChP

Najważniejszym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce POChP jest spirometria. To nieinwazyjne badanie ma na celu m.in. określenie wskaźnika FEV1 (objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu) oraz m.in. wskaźnika FVC (natężonej pojemności życiowej płuc).

Na czym polega badanie spirometryczne? Zadaniem pacjenta jest wydmuchanie całego powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu spirometrycznego za pośrednictwem ustnika. Nad poprawnym przebiegiem badania czuwa personel medyczny, który stale motywuje pacjenta do wysiłku potrzebnego do wykonania badania.

Wyniki spirometrii są następnie analizowane przez lekarza, który może się doszukać m.in. obecności utrwalonego zwężenia oskrzeli – taki objaw może być podstawą do zdiagnozowania POChP.

Inne badania wykorzystywane w diagnostyce POChP

Pogłębiona diagnostyka POChP wymaga przeprowadzenia szeregu innych specjalistycznych badań, które pozwalają ocenić potencjalny wpływ choroby na funkcjonowanie innych narządów, w tym serca.

Tymi badaniami są:

• RTG klatki piersiowej,
• echo serca,
• EKG,
• badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia),
• gazometria z pulsoksymetrią,
• ergospirometria (tzw. próba wysiłkowa).

W przypadku stwierdzenia choroby, pacjentowi zostanie zaproponowane odpowiednie leczenie, które ma na celu złagodzenie objawów POChP i tym samym danie choremu szansy na samodzielne funkcjonowanie oraz zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia.

Więcej o Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc czytaj na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/artykuly-ekspertow/.